Als ik aan de kinderen vraag wat ze het allerleukste vonden tijdens onze reis naar Thailand, dan luidt het antwoord : ‘de trekking in de bergen en door de jungle’. Ik kan ze geen ongelijk geven. Het was een topdagje tijdens ons verblijf in Chiang Mai, een stad in het Noorden van Thailand waar de natuur ongerept en spectaculair mooi is. Een uitgelezen gebied voor heel wat outdoor activiteiten.
Omdat het de eerste keer is dat we met het gezin zo’n trektocht doen, kiezen we er eentje van een dag. Meerdaagse tochten zijn ook mogelijk. Er bestaat een uitgebreid aanbod aan georganiseerde trekkings en in en rond Chiang Mai zijn er een hoop bedrijfjes die tours aanbieden.
Na wat rondgeneusd te hebben, valt de keuze op Thai eco trek adventure. Niet alleen omdat hun programma ons aantrekt maar ook omdat hun opzet aanspreekt. Thai Eco Trek Adventure wordt beheerd door de bewoners van de bergdorpen van waaruit de trekking doorgaat en gaat voor duurzaam toerisme. Er wordt gebruik gemaakt van lokale gidsen die vanuit hun thuisbasis in hun eigen omgeving kunnen werken en de streek dus als hun broekzak kennen.
De markt
Rond 8 uur worden we afgehaald door Pan, een van de gidsen die ons hartelijk verwelkomt en het verloop van de dag uitlegt. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. De toon is meteen gezet en we hebben er onmiddellijk ongelooflijk veel zin in.
Vooraleer we aan het zware werk beginnen, stoppen we eerst aan de grootste versmarkt van Chom Tong. Terwijl Pan inkopen doet voor de lunch, hebben wij even de tijd om rond te lopen tussen de kleurrijke kraampjes waar de lokale bevolking hun producten heeft uitgestald. We zijn de enige westerlingen en dat is even een verademing na het erg toeristische Chiang Mai.
Na het bezoek aan de markt rijden we naar het dorp Hoi Som Poi Karen Hill Tribe. De rit loont op zich al de moeite. Het Noorden van Thailand is ontzettend groen. De weg slingert doorheen een adembenemend landschap met prachtige vergezichten. We zien heel veel vegetatie, fruitbomen, velden…
Bergop
In het dorp worden we opgewacht door Jian en Put, twee jongens die daar wonen en met ons de jungle in gaan. Samen met hun vier honden die ons kwispelstaartend begroeten. Pan neemt even afscheid met de melding ons bij het eindpunt op te wachten.
Het eerste deel van de tocht bestaat uit de beklimming van de Thajeko-berg. We beginnen aan de klim en lopen op een smal weggetje dat doorheen de jungle kronkelt.
Het is uitkijken geblazen. Af en toe is het pad glibberig en er zijn ook wel wat oneffenheden. Ik had het aanbod om een wandelstok mee te nemen afgeslagen maar algauw merk ik dat dit niet zo’n goed idee was. Een van de begeleiders maakt er snel eentje met behulp van zijn kapmes en ik kan weer verder. Het tropische bos is echt indrukwekkend mooi. Het verbaast me hoeveel lawaai ons omringt. Verschillende geluiden komen op ons af. Herkenbare en ook vreemde. Op een gegeven moment lijkt het alsof er in de verte met cirkelzagen gewerkt wordt maar de snerpende tonen blijken van cicades te komen. Kleine herrieschoppers die moeilijk te zien zijn maar des te beter te horen.
Onze beide begeleiders nemen uitgebreid de tijd om van alles aan te wijzen. Het is duidelijk dat ze over een uitgebreide kennis beschikken. En met respect de omgeving behandelen. We ruiken en proeven kruiden, eten kleine banaantjes, blazen op riet en komen af en toe kleine dieren tegen: rupsen, kevers, een flink uit de kluiten gewassen duizendpoot… Het is erg boeiend. De kinderen volgen Jian en Put op de voet en stralen. We genieten trouwens allemaal van deze tocht.
Na een tweetal uur berg opwaarts wordt onze inspanning beloond. We staan plots op de top van de berg en houden halt bij een geïmproviseerde rustplaats om te eten. Een geweldige plek: niemand anders in de wijde omgeving en een magistraal uitzicht. We kijken op rijstvelden en bergen waaronder de hoogste van Thailand, Doi Inthanon. Er zijn slechtere plekken om te lunchen.
Jian en Put beginnen aan de voorbereidingen van het middagmaal. Met behulp van grote bananenbladeren en kleine takjes die ze verzamelden in de jungle, maken ze een aantal schotels waarin ze vervolgens kip, rijst en groenten leggen.
Het eten smaakt uitstekend en er is meer dan genoeg. Wat we niet op kunnen, wordt achteraf aan de honden gegeven die geduldig op hun beurt zitten te wachten.
Bergaf
Vervolgens beginnen we aan de afdaling en komen we aan bij de rijstvelden die we van op de top konden zien. In de verte zien we enkele Thai op het land werken.
Het is de eerste keer dat ik langs rijstvelden loop en het is niet altijd even eenvoudig. We lopen op smalle ophopingen en ik doe mijn uiterste best niet in een rijstveld te trappen, wat me uiteindelijk ook lukt. Het is regenseizoen en de rijstvelden zijn erg mooi, met verschillende schakeringen groen.
De weg leidt naar het dorpje Hoi Ma Naw waar het erg rustig is. Iedereen werkt blijkbaar op het land. De enige persoon die we zien is een jonge Thaise vrouw die op het terras van haar huis zit samen met haar dochtertje, een kleuter van ongeveer 3 jaar.
Alle woningen in het dorp staan op palen en onder elk huis ligt een zwart varken, vastgebonden aan een touw. Heel zielig, veel bewegingsvrijheid heeft het dier niet. Dit in tegenstelling tot een horde kleine biggetjes die ons plots al krijsend voorbij stuiven, opgejaagd door de honden.
We doorkruisen het dorp, lopen langs het lokale sportveld en nemen een kijkje in een lokale kleuterschool. Het is namiddag, siëstatijd dus niet de moment dus om het klaslokaal te betreden. Alle kindjes liggen onder een muskietennet te slapen. Het is er muisstil en we willen niet storen.
Een beetje verder komen we aan bij een waterval. Tijd om een duik te nemen en ons op te frissen. Het water is heerlijk warm en de zwempartij doet deugd. De waterval is niet erg hoog maar wel heel mooi. En ook hier zijn we alleen.
Na het zwemmen, lopen we nog even door naar een hut waar Pan ons opwacht met Thais fruit dat niet alleen lekker maar ook mooi is. Fruit is onlosmakelijk met Thailand verbonden en we hebben geluk. In de periode dat we er zijn, zijn er heel wat lekkere soorten te verkrijgen. We eten mangosteen, rambutan en longans en praten nog even na over de voorbije dag, die elke Thaise baht dubbel en dik waard was.
Meer info over Thai Eco Trek Adventure vind je
- op hun website
- op hun Facebookpagina
8 september 2019 op 19:55
Wat een leuke tocht. Het zal vast indrukwekkend zijn geweest. Hoe lang heb je erover gedaan?
9 september 2019 op 07:01
Het was een tocht van een dag. Ik denk dat we in total zo’n 5 uur gestapt hebben.
8 september 2019 op 20:34
Dit artikel komt als geroepen! Ik ga binnenkort ook naar Thailand (toevallig ook naar Chiang Mai) en dit lijkt me heel leuk om te doen.
9 september 2019 op 07:01
Als je zo’n tocht wil doen, kan ik Thai Eco Trek Adventure warm aanbevelen. Het voelt ook goed omdat de winst naar de bevolking in de dorpen gaat.
8 september 2019 op 20:35
Wat een prachtige tocht hebben jullie gemaakt. Ik merk dat ik erg geïnteresseerd raak door de mooie foto’s en je enthousiasme. Wat snoezig ook, die kindjes onder die muskietennetten. Mooi verslag!
8 september 2019 op 20:56
Wauw, het ziet er geweldig uit en het klinkt ook echt fantastisch! Lijkt me echt zo tof om een keer te doen!
9 september 2019 op 19:54
Wat een unieke ervaring joh! En dan die waterval… Prachtig! Thailand staat bij ons niet op het lijstje, maar dat is vooral omdat we vooral op Europa zijn gefixeerd.
10 september 2019 op 10:32
Slim om voor zo’n eerste keer een dagtocht te doen zodat je eerst kunt kijken hoe het gaat en of het goed bevalt. Fijn dat het zo’n positieve ervaring was.
10 september 2019 op 17:45
Mooi beschreven. Leuk dat jullie het als positief hebben ervaren.
11 september 2019 op 09:36
Wat leuk om te zien. Ik herken sommige spullen. Die fruit..rambutan en duku ofzo…mis het.
11 september 2019 op 11:29
Wauw, wat is het daar mooi! Lijkt me super om er een keer naartoe te gaan.
11 september 2019 op 11:49
Wat leuk. Ik wil ook zoiets doen. OmG het ziet er zo leuk uit.
11 september 2019 op 11:52
Wat mooi plaatjes, daar wil je zeker met je kinderen heen. Ziet er heel leuk uit.
3 november 2019 op 09:40
Wat een ongelovige mooie tocht en land is dit toch. Alleen de foto’s al, ik heb direct zin om te gaan. Wanneer is de volgende vlucht? 🙂