Andy Warhol: The American Dream Factory

Twee grootmeesters in de popart op een maand tijd!
2021 is qua kunstbeleving al goed gestart. Begin januari waren we op de tentoonstelling Multiples Visions’ van Roy Lichtenstein, afgelopen weekend was het de beurt aan Andy Warhol. In Luik loopt namelijk de expo ‘The American Dream Factory’: een terugblik op de rijke carrière van een van de meest prominente kunstenaars uit vorige eeuw.

Ook voor deze expo worden omwille van Corona wordt er per tijdslot maar een beperkt aantal bezoekers toegelaten. Uit ervaring weten we dat hoe later je gaat op de dag, des te drukker het is. Je hebt namelijk een begintijd maar de duur van het bezoek is niet vastgesteld waardoor het aantal bezoekers gaandeweg cumuleert. Lastiger dus om de kunstwerken te bekijken maar ook moeilijker om de gevraagde afstand van anderhalve meter te houden. En omdat ik de coronaregels respecteer en me graag aan de social distancing hou, wil ik me tussen zo weinig mogelijk mensen begeven en boek ik de tickets voor het eerste slot. Om 10 uur ’s ochtends, bij het opengaan van de deuren.

We vertrekken vroeg. De place to be is La Boverie in Luik en dat is een uurtje rijden. Maar door de sneeuwval van de dag ervoor nemen we het zekere voor het onzekere en calculeren we een half uurtje extra reistijd in.
De rit verloopt vlot en we komen ruim op tijd aan. Parkeren kan gratis op een kleine parking vlakbij La Boverie en omdat de deuren nog gesloten zijn, maken we nog even een wandeling doorheen het park, met de logische naam ‘Parc de la Boverie’. Het is een groene oase in de stad, zo langs de oevers van de Maas. Beslist een aangename plek, zeker bij mooi weer.

Het is echter putje winter, naar mijn normen behoorlijk koud en ik ben blij dat iets voor tien uur de deuren openzwaaien. Snel onze jassen in een van de beschikbare lockers stoppen en de reis doorheen de tijd en het Warholuniversum kan beginnen.

De tentoonstelling

Omdat Warhol in zijn kunst graag de ziel van Amerikaanse samenleving doorheen de jaren in beeld brengt, wordt de geschiedenis van de VS per decennium weergegeven. Via mooi uitgewerkte tijdslijnen met korte teksten en beeldfragmenten. Er wordt begonnen met de jaren 50 en gestopt met de jaren 80, het decennium waarin Warhol overleed. Vier tijdsruimtes waarin de kunstenaar actief was en die de context vormden voor zijn werken.

Een paar van de werken zijn overbekend, zoals de felgekleurde portretprints van Marilyn Monroe en de iconische Campbells soepblikken. Ik vind het behoorlijk indrukwekkend om ze in het echt te zien.

Het is duidelijk dat Warhol een uiterst veelzijdig kunstenaar was. Tijdens de tentoonstelling zien we een hoop diverse werken hangen: affiches, lithografieën, portretten, platenhoezen maar ook behangpapier, verjaardagskaarten, bedrukte t-shirts en draagtassen, vliegende kussens…. En doorheen alles schemeren de tijdsgeest en zijn blik op de maatschappij. De korte geschiedkundige feiten die in verschillende ruimtes hangen, helpen dus heel goed om zijn creaties beter te begrijpen en te plaatsen.  Enkele beelden:

The Factory en de aanslag

Op de tentoonstelling wordt ook aandacht besteed aan The Factory, Warhols atelier dat een soort van creatief kunstencentrum wordt waar allerlei artiesten en kunstvormen met elkaar in contact komen. Het moet een geweldige plek geweest zijn. Een gedroomde biotoop voor creatieve kruisbestuiving, waarin op 3 juni 1968 zich plots een drama voltrok.
Valerie Solanas, een radicale feministe met de volledige uitroeiing van het mannelijke geslacht als missie, drong The Factory binnen en vuurde 2 kogels af in Warhols buik. Haar beweegreden? Ze vond dat Warhol haar leven controleerde.

De gevolgen waren niet min: de kunstenaar hield er niet alleen fysische problemen aan over, ook mentaal kreeg hij een mokerslag. De sfeer en de opzet van The Factory veranderden – de onschuld en de speelsheid die zo inherent zijn aan de sixties, verdwenen – en The Factory werd omgedoopt tot The Office. Het kreeg een zakelijker karakter en Warhol richtte zich meer op portretkunst en de jetset.

De tentoonstelling eindigt met een korte film over de paus van de pop art, in een ruime hal.
Bijna twee uur zijn we binnen geweest en de tijd is voorbij gevlogen. Een boeiende en afwisselende expo die zeker de moeite waard is. Ik heb me geen seconde verveeld.

Praktisch:

• De tentoonstelling loopt nog tot 28/02/2021
• Tickets kan je online bestellen. Prijs: € 17. Er zijn ook een aantal gereduceerde tarieven
• Adres: La Boverie, Parc de la Boverie, 4020 Luik/Liège
• In de buurt zijn er verschillende parkeermogelijkheden
• Mondkapje verplicht!