Wandeltip: Ninglinspo

Het is herfstvakantie en door de nieuwe lockdown zijn de mogelijkheden voor uitstapjes beperkt. Geen musea, geen tentoonstellingen maar wat gelukkig wel kan zijn wandelingen, al dan niet op verplaatsing.
Ik heb een afvinklijst met trails die ik wil doen en eentje is de Ninlingspo, het enige bergriviertje in België waarlangs schitterende wandelingen kunnen gemaakt worden.

Enkele dagen geleden trokken we erheen en inderdaad, het is een topper. Deze wandeling langs een onstuimige rivier is een echte must do als je van de buitenlucht, avontuurlijke paden en ongerepte natuur houdt.

Omdat het gebied langzamerhand wel heel erg bekend geworden is (door corona is vakantie in eigen land erg populair) en het vooral in de afgelopen zomermaanden een stroom aan bezoekers aantrok, had de burgemeester van Aywaille de tweede helft van augustus de toegang drastisch beperkt. Enkel inwoners van Aywaille en omstreken plus mensen die er een verblijf van minimaal één nacht hadden geboekt, mochten erin.
Het is vakantie en bovendien herfst -wandelperiode bij uitstek- dus check ik even vooraf of het traject misschien weer afgesloten werd. Dit blijkt gelukkig niet het geval te zijn.

Op weg

Vanuit Brussel is het ongeveer 130 km rijden. Beginpunt is een parking in het dorpje Sedoz. Onbekend voor mijn gps maar we volgen de richting Aywaille en Remouchamps. Daar aangekomen zien we na een poosje plots een pijl naar Ninglinspo. Voor we het weten rijden we Sedoz binnen en stuiten we meteen op een sliert auto’s langs de weg.  Het wordt meteen duidelijk dat we hier niet de enigen zijn. Op de parking aan het vertrekpunt raken we onmogelijk onze auto kwijt. Ook aan de zijkanten van de straat staan overal auto’s, al dan niet creatief geparkeerd. Na wat zoeken lukt het toch om een parkeerplekje te bemachtigen en tien minuten later staan we aan het infobord vlak voor de ingang.
Daarop lezen we dat er een aantal routes bestaan, variërend in lengte. Omdat het toch al wat later in de ochtend is, besluiten we de trail van 6 km te doen, nummer 21, blauw gemarkeerd en met de moeilijkheidsgraad ‘gemiddeld’.  De gele van een dikke 2 km lijkt ons te kort en voor het zwaardere werk, de tocht van 14,5 km, zijn we wat te laat aangekomen. Die bewaren we dan maar voor een volgende keer.

Op pad

De wandeling is van in het begin supermooi. We worden getrakteerd op prachtig groen in combinatie met warme herfsttinten, rotsen, bomen, watervalletjes en een snel stromend, kronkelend riviertje dat we geregeld moeten oversteken zodat we constant van de ene oever naar de  andere  geleid worden. Sommige bruggetjes hebben maar aan een kant een leuning en zo nu en dan is het ook klauteren geblazen. Het heeft de dag ervoor geregend en soms zijn de rotsstenen glad. Ook de natte bladeren maken het af en toe glibberig. Het is bij momenten pittig maar al bij al heel goed te doen. En af en toe zijn er ook touwen waaraan je je kunt vasthouden.
Echt doorstappen kunnen we niet. We moeten immer goed uitkijken waar we onze voeten zetten. Bovendien hou ik geregeld halt om dit betoverende stukje natuur op de gevoelige plaat te leggen. Enkele foto’s:

Af en toe zijn er ondiepe plassen, kleine poeltjes, met lyrische namen zoals bijvoorbeeld Bad van de waternimfen, Bad van Venus… Heel verfrissend in de zomer denk ik. Momenteel, begin november, enkel mooi om naar te kijken.

Picknicktafels zijn er niet onderweg maar wel genoeg platte grote stenen die perfect als tafel kunnen dienen. Heel wat wandelaars doen dat dan ook.

Na een kleine twee uur (uitgebreide lunchpauze inbegrepen) komen we aan het beginpunt van de terugweg. Er zijn twee mogelijkheden, dezelfde weg terug maar dan heb je te maken met heel wat tegenliggers. Of het bredere pad doorheen het bos dat er op sommige plekken echt feeëriek uitziet en de wandeling nog extra afwisselend maakt. We gaan voor het tweede en staan na een uurtje weer op de parking. Met het voornemen om terug te komen voor een langere wandeling.

In de buurt

• Een volwaardig alternatief voor Ninglinspo is de wandeling langs de Hoëgne rivier, zo’n half uurtje rijden verder op. Wij deden het traject enkele maanden geleden en waren laaiend enthousiast.
• De mooie grotten van Remouchamps liggen een zestal kilometer verder van Ninglinspo. Zeker de moeite waard.

Tips voor Ninglinspo:

• Stevige, waterdichte schoenen zijn een must. Ik had mijn bergschoenen aan en was blij dat ik niet op mijn sneakers liep. Mijn voeten zijn droog gebleven ondanks de drassige grond.
• Onderweg kan je nergens iets kopen om te eten of te drinken dus neem zeker mondvoorraad mee.
• Er zijn geen toiletten onderweg. Aan de parking van het vertrekpunt is een café maar dat was gesloten omwille van de coronamaatregelen.
• Honden zijn toegelaten.
• Niet geschikt voor kinderwagens. Het pas is erg smal en erg oneffen.
• Neem handgel mee. Soms moet je je vasthouden aan dikke touwen of houten balken, die natuurlijk ook door andere wandelaars aangeraakt worden.  
• Ik had reservekledij in de auto liggen. Heb het niet nodig gehad maar je weet maar nooit.
• Probeer zo vroeg mogelijk te komen. Op sommige dagen is het erg druk en dat kan helaas wat oponthoud creëren.