De Waddeneilanden stonden al heel lang op mijn bucketlist. Om een of andere reden was ik er nog nooit geraakt maar een goeie week geleden was het zover. De keuze was gevallen op Ameland, het vierde bewoonde Nederlandse Waddeneiland.
Te oordelen aan de hoeveelheid accommodaties die er te boeken zijn, moet het er in de zomer alle hens aan denk zijn. Vakantieparken, hotels, appartementen, campings…. Er is voor elk wat wils. Maar zo vroeg op het seizoen – begin april – was het er behoorlijk rustig en had je als bezoeker alle ruimte.

Erg groot is Ameland niet. Toch valt er genoeg te beleven om een week te vullen.

Charmante dorpjes

Hollum in Ameland

Hollum

Ameland telt eigenlijk een enkele gemeente die ook Ameland heet en 4 dorpen omvat: Hollum, Ballum, Buren en Nes. Stuk voor stuk leuke plaatsjes om in rond te lopen. Schilderachtige huisjes, knusse restaurants en een en al gezelligheid. Wijzelf logeerden op wandelafstand van Hollum, het grootste dorp van het eiland.

De vuurtoren Bornrif vlakbij Hollum

Deze trotse dame staat aan de rand van Hollum en werd in 1881 gebouwd. Sinds 2005 wordt de toren niet meer door de kustwacht gebruikt maar ’s als het donker is werpt ze wel nog steeds lichtstralen over het eiland. Als je in Hollum logeert, kun je echt niet om de vuurtoren heen. Het is het eerste bouwwerk dat ik vanuit het slaapkamerraam zag bij het ontwaken en het laatste bij het slapengaan.
Bornrif is een beetje het gezicht of misschien wel het symbool van het eiland en de eerste dag van ons verblijf besloten we de toren te bezoeken. Je kunt als bezoeker helemaal naar de top.
Die is 15 verdiepingen hoog dus een hele klim maar een aantal etages bieden een kleine expositie én dus ook een gelegenheid om even op adem te komen. 236 trappen is niet niks. Veel stelde de tentoonstelling niet voor maar eenmaal boven werden we getrakteerd op een geweldig uitzicht. Vanop 55 meter hoog kan je heel ver kijken. En we hadden geluk, het was helder weer. Het waaide ook behoorlijk maar volgens een Amelander die we spraken, viel de windkracht die dag erg mee. Bij sterkere wind zwiept de toren namelijk heen en weer.

Vuurtoren de Bornrif in Ameland

De vuurtoren de Bornrif

De Strandexpress

In het Oosten van het eiland liggen twee prachtige natuurgebieden, namelijk het Oerd en de Hôn. Nu is het niet evident om daar op eigen kracht te geraken maar met de Strandexpress van de Amelander chauffeur en gids Piet van Tuinen lukt dat makkelijk.
De Strandexpress is eigenljk een tractor met een aanhangwagen voor een veertigtal personen.
De rit ging over het Noordzeestrand en tijdens de stops vertelde Piet ons over het gebied en ook over 2 januari 2019. De dag dat een schip 270 containers verloor en een deel van de lading op de Amelandse stranden aanspoelde. Hoogtij voor strandjutters maar een hele klus voor de plaatselijke bevolking om alles op te ruimen.
Tijdens een van de stops wandelden we doorheen het Oerd naar de grens met de Hön. Er is een verschil tussen beide gebieden. Daar waar in het Oerd vooral oude duinen het landschap bepalen , vallen in de Hôn vooral nieuw gevormde exemplaren te bespeuren.

De Strandexpress

De Strandexpress

Stranden in het Oosten van Ameland

Stranden in het Oosten van Ameland

De prachtige natuurgebieden in Ameland

De prachtige natuurgebieden

Het Maritiem Centrum Abraham Fock in Hollum

Een uurtje voor sluitingstijd kwamen we aan in het museum waar alles in gereedheid werd gebracht voor een feestje. De medewerkers van het museum waren echter zo vriendelijk om ons toch binnen te laten en zelfs helemaal gratis.
Het museum draait rond scheepvaart en geeft op verschillende manieren info. Er zijn onder meer filmpjes en interactieve displays om je kennis te testen. Heel leuk is de nagebouwde stuurcabine. Je kunt je even kapitein van een veerboot wanen en aanmeren in Nes, de haven van Ameland.

De stuurcabine in het Maritiem Museum Abraham Fock in Hollum

De stuurcabine

Sporten

Ameland is een zalige plek om te wandelen, te fietsen en te hardlopen. Er zijn ruim 100 km aan fietspaden en heel wat uitgestippelde wandelroutes. Je kunt in de plaatselijke boekhandel een boekje kopen met een aantal beschreven wandelingen en op de site van het Staatsbosbehee vind je er online. Wij hebben deze twee gedaan:

Ook zonder uitgestippelde routes, is het heerlijk om te wandelen. Je zit meteen midden in de natuur en het is overal mooi en rustig. Dat merkte ik ook tijdens het hardlopen. Mijn workouts kregen bovendien soms extra pit. Vaak was het opboksen geblazen tegen de wind en een parcours doorheen de duinen en over zandhellingen is goed voor de kuitspieren.

Duinen in Ameland

Landschap in Ameland

De molen ‘De Verwachting’

In tegenstelling tot de naam, verwachtte ik niet zo heel veel van het bezoek maar we wilden er toch graag een keertje heen. Ik had eigenlijk nog nooit een molen bezocht die in werking was.
Bij onze aankomst was er geen bedrijvigheid te bespeuren maar enkele minuten later kwam een van de molenaars ons vertellen dat het maalproces van start ging. We werden uitgenodigd om mee naar boven te gaan en kregen een enthousiaste uitleg over de werking. De molenaars namen uitgebreid te tijd om alles gedetailleerd uit te leggen en vragen te beantwoorden. Het waren vrijwilligers met passie die de molen draaiende houdende en hun enthousiasme werkte aanstekelijk.
Beneden in de molen is een kleine shop met streekproducten en ik kocht daar een zakje cranberry thee. Typisch Amelands. Echt lekker. 

De molen 'De Verwachting' in Amland

Het natuurcentrum in Nes

Voor het gebouw staat een grote vinvis die je van binnenin kunt bezoeken. Even rondwandelen in de buik van een groot dier. Het is een keer wat anders.

Het natuurcentrum zelf is verrassend groot en ook best leerrijk. Er zijn 2 films te zien die me af en te een glimlach bezorgden omdat er nogal in overgeacteerd wordt. Verder ook een aquarium, een opgezet walvisskelet (de tweede grote vis die we zagen), een heel aantal interactieve animaties en een uitkijktoren. Fascinerend vond ik vooral de uitleg over de inspanningen van de Rijkswaterstaat om Nederland tegen het water te beschermen.
In de hal zagen we ook een collectie van dingen die op 2 januari op het strand zijn aangespoeld. Schoeisel, elektronica, manden ……… Krantenknipsels die omhoog hangen, beschrijven uitgebreid de omvang van de ramp.
Vanuit het natuurcentrum kun je ook een Blote Voetenpad doen. Om de verschillende bodemsoorten van Ameland te ervaren. Jammer genoeg was het veel te koud om dit te doen. Is dus voor een volgend keertje.

De vinvis vo het Natuucentrum in Nes

De vinvis

Het Natuurcentrum

Spullen die op het strand gevonden werden

Spullen die op het strand gevonden werden

Robbentocht

Bij de Waddeneilanden horen zeehonden. In mijn perceptie toch. Niet meer dan logisch dat ik er graag wilde zien tijdens ons verblijf. Elke dag heb je wel de mogelijkheid om een robbentocht te boeken, al dan niet in combinatie met een wandeling op het wad. Wij gingen met de boot de Ameland de zee op, voor een tochtje van 2,5 uur.

De bedoeling was om naar een bepaalde plek te varen waar normaal gezien zeehonden zaten maar van dat plan moest om een of andere reden afgeweken worden. Gelukkig had de bemanning een alternatief en voeren we naar een zandbank waar een kolonie van zo’n dertigtal zeehonden zich neergevlijd had. Jammer genoeg konden we niet al te dichtbij komen. Het is namelijk moeilijk varen op de Waddenzee omdat er veel ondiepe plekken zijn waardoor schepen riskeren vast te geraken.

Daarna zetten we koers naar een wad waar we de gelegenheid hadden om van boord te gaan en wat rond te lopen. In het VVV-kantoor hadden ze aangeraden om gesloten schoeisel te dragen. Op een wad liggen namelijk scherpe schelpen. Laarzen waren echt niet nodig. Op de boot werd evenwel aangedrongen om laarzen te huren maar dit bleek echt niet nodig. Het lukte prime op onze sportschoenen. Wat ik storend vond was hun verkoop van plastic zakjes om verzamelde schelpjes in te stoppen. Niet echt ecologisch en wat mij betreft valt dit ook niet te rijmen met een natuurexcursie. Dat hele commerciële gedoe hoefde voor mij niet maar goed, de boottocht was leuke ervaring en we hebben zeehonden gezien.

De Ameland

Zeehonden op een zandbank

Lopen op het wad

Restaurants

We hadden een appartement geboekt maar af en toe gingen we uit eten. Het was tenslotte vakantie. Op Ameland is er genoeg eetgelegenheid. Hierbij drie restaurantjes die erg bij ons in de smaak vielen.

  • Tante A’n in Hollum. Tja, daar kon ik moeilijk voorbij lopen. Leuke inrichting en lekkere vis
  • Nog beter vond ik Nes Café in Nes. Uitstekende service en de zalm die ik er at, was hemels. Echt een aanrader!
  • Il Vulcano: gezellig Italiaans restaurant in Hollum

Logement

Zoals ik eerder aangaf, is er volop accommodatie op het eiland. Wij boekten dit appartement in Hollum bij airbnb en waren erg tevreden. Prima prijs-kwaiteitverhouding. Het appartement was gekoppeld aan een hotel zodat we ook van de hotelfaciliteiten gebruik konden maken. Vooral het binnenzwembad was een succes.

En verder

Is Ameland een prima bestemming voor een korte vakantie. De hartelijke bevolking, de rust, de mooie lichtinval (super om foto’s te maken) en de zuivere lucht… Een weekje op dit Waddeneiland en de batterijen waren weer opgeladen.
Zin om ook een keer te gaan? Bekijk zeker de interessante deals op voordeeluitjes.nl.